Τσάι του βουνού

Το ελληνικό τσάι του βουνού ή το σιδηρομετάλλευμα στην αρχαιότητα πιστευόταν ότι είχε την ικανότητα να επουλώνει σοβαρές πληγές.

Τσάι του βουνού

Το ελληνικό τσάι του βουνού, ως προς την συστηµατική του κατάταξη ανήκει στο γένος Sideritis, στην οικογένεια Lamiaceae. Στην αρχαιότητα το όνομα «σιδηρίτης» αναφερόταν σε διάφορα φυτά τα οποία πίστευαν ότι είχαν την ικανότητα να επουλώνουν τις σοβαρές πληγές από σιδερένια αντικείμενα όπως βέλη, ξίφη. Το όνομα του γένους των φυτών (σιδηρίτης) αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Διοσκουρίδη. Το γένος Sideritis περιλαµβάνει περίπου 140 γνωστά είδη. Τα δέκα από αυτά είναι ετήσια, τα υπόλοιπα πολυετή.

Το φυτό είναι αρωµατικό και φαρµακευτικό. Οι ανθοφόροι βλαστοί του φυτού χρησιµοποιούνται ως αφέψηµα και θεωρούνται τονωτικοί για τον ανθρώπινο οργανισµό. Το τσάι του βουνού είναι από τα πιο δηµοφιλή αφεψήµατα. Έχει αντιφλεγµονώδη, βακτηριοστατική και αντιοξειδωτική δράση και θεωρείται πεπτικό, θερµαντικό, εφιδρωτικό, τονωτικό, αποτοξινωτικό, αντιερεθιστικό, αντιανεµικό λόγω της περιεκτικότητας σε σίδηρο, ενώ έχει ιδιαίτερη δράση υπέρ του αναπνευστικού συστήµατος. Οργανοληπτικά το ρόφηµα είναι πολύ εύγευστο, αρωµατικό και µπορεί να καταναλωθεί ζεστό ή και κρύο µε ζάχαρη, µέλι ή και σκέτο.